günaydın sevgili..

Günaydın sevgilim.. Bugün dışarıda yağan sağanak yağmurun cama vurmasıyla uyandım.. Nasıl desem öyle değişik yağıyordu ki bu sefer sanki beni anlatıyordu.. Sanki ağlıyormuş gibi yağıyordu.. Hani bir söz vardır ya yağmur bazen insanların pisliklerini temizlemek için yağar diye tam böyle miydi hatırlamıyorum ama güzel doğru bi söz galiba.. Hayat artık eskisi kadar saf ve tertemiz değil sevgilim.. İnsanlar acımasızlaştıkça dünya pisliklerle dolup taşıyor.. Peki yağmur sadece bu pislikleri temizlemek için mi yağar sevgilim ? Ya da yeterli olur mu insanları temizlemeye.. Hep ben konuşuyorum sevgilim sen neden hiç cevap vermiyorsun.. Bu aşkı neden ben tek başıma yürütmeye çalışıyorum.. Biliyorum sende bilmiyorsun neden böyle yaptığımı ama ne bileyim etrafımda olup bitenler beni hep yazmaya teşvik ediyor.. Yağmur yağıyor sen aklıma geliyorsun.. İçki içiyorum sen aklıma geliyorsun.. Son sigaramı yakıyorum sen aklıma geliyorsun ( Yanlış anlama sevgilim lafın gelişi son sigara dedim aslında her sigarada ) Bazen su bile içerken seni hatırlıyorum.. Bilmiyorum sevgilim ben iyice şizofren duygulara düşüyorum.. ya da sen bana karşı artık bir şeyler hissetmediğin için , sana ulaşamadıkça aklımdan atamıyorum.. Aslında bana karşı bişeyler hissedip hissetmemen de önemli değil sevgilim.. Hissetmiş olsaydın bile benim duygularım değişmeyecekti ki.. Belki daha aşırı duygular besleyecektim sana .. Ama ne yapayım yanımda yoksun ki.. Sen yokken anca bu kadar oluyor..